We wszystkich tradycjach „religijnych” i Duchowych szczególną uwagę poświęca się pewnym kluczowym osobom. Nie istnieje żadna wielka tradycja Duchowa, w której w centrum procesu nie znalazłaby się konkretna osoba.
Główną siłą i „źródłem” wszystkich ezoterycznych tradycji ludzkości są Urzeczywistnieni Adepci – Ci, którzy faktycznie, w takim czy innym stopniu, Urzeczywistnili Duchową i Transcendentalną Naturę Rzeczywistości.
~ AWATAR ADI DA SAMRAJ
Mistrzowie Duchowo Urzeczywistnieni w różnym stopniu Urzeczywistnienia, pojawiali się na przestrzeni dziejów, aby nauczać, błogosławić i przebudzać ludzkość. Adi Da Samraj pojawił się w ramach tej odwiecznej i czcigodnej tradycji wszystkich Bosko Urzeczywistnionych Mistrzów, z tym samym impulsem, by Nauczać i Przebudzić ludzkość do Jedynej Prawdy, którą jest Sama Rzeczywistość.
Podstawową duchową potrzebą każdego ludzkiego serca jest przekroczenie paradoksu śmiertelności, cielesnej egzystencji w skończonym świecie oraz Urzeczywistnienie Nieskończonej Miłości, Doskonałej Wolności i Nieograniczonego Szczęścia. Głównym Darem, jaki Adi Da Samraj ofiarowuje wszystkim, jest Prawda, że takie Urzeczywistnienie jest nie tylko naszą najgłębszą duchową potrzebą, ale również naszym nieuniknionym i wiecznym Przeznaczeniem. Gdyż prawdziwym Stanem Samej Rzeczywistości nie jest ten skończony, śmiertelny świat, lecz Niepodzielne Świadome Światło – objawiające się jako Nieskończona Miłość, Doskonała Wolność i Nieograniczone Szczęście.
Adi Da Samraj urodził się w tym Promiennym Stanie i od wczesnego dzieciństwa nazywał go „Jasnością”. To samo Urzeczywistnienie przekazywał przez całe swoje cielesne życie i nadal czyni to za pośrednictwem wcześniej ustanowionych przez Niego Agencji Duchowego Przekazu. Głównym środkiem, za pomocą którego Adi Da Samraj budził innych do Swojego Urzeczywistnienia, była ta sama metoda, którą od wieków zalecali Urzeczywistnieni Mistrzowie: świadomie przeżywana i wzajemnie przyjęta relacja Guru–uczeń. U podstaw tej uświęconej tradycją relacji leży komunia z Urzeczywistnionym lub medytacja nad Jego Stanem.
Wyjątkowość Adi Da: Duchowe Poszukiwania a Droga-Rzeczywistości Adidam
Wszystkie dotychczasowe ścieżki – zarówno wschodnie, jak i zachodnie, egzoteryczne i ezoteryczne – rozpoczynają się od punktu widzenia ego, od poczucia oddzielnej „wewnętrznej jaźni”. Każda z nich, poprzez rozmaite metody, wierzenia, rytuały, techniki, praktyki medytacyjne i inne środki, oferuje sposób na uwolnienie się od tego śmiertelnego i bolesnego poczucia oddzielenia.
„Doświadczająca” żywa istota ludzka nie jest zakorzeniona w żadnej niezależnej „wewnętrznej jaźni”, „umyśle”, „psychice”, „duszy”, „ciele”, „miejscu” ani „punkcie widzenia”. W warunkowo postrzeganym kontekście, istota ta jest nieodłącznie związana, nierozdzielna i zależna od uprzedniej Jedności i Całości.
~ The Aletheon
Awatar Adi Da niezwykle szczegółowo opisuje uczucie niepokoju istnienia lub dylematu, które motywuje ludzkie poszukiwania. Wyjaśnia, że doświadczenia te wynikają z jednej chronicznej czynności, będącej źródłem poczucia oddzielenia: każda możliwa forma ludzkiego cierpienia rodzi się z tego jednego błędu – bolesnej iluzji, że „ja” jest odrębną, śmiertelną istotą, oddzieloną od wszystkich „innych” i w jakiś sposób oddzieloną od Promiennej Boskiej Świadomości, w której rozgrywa się cała gra egzystencji. Ponieważ iluzoryczne ego samo w sobie jest problemem, próba uwolnienia się od niego przypomina próbę podniesienia deski przez osobę stojącą na niej.
W przeciwieństwie do wszystkich tradycyjnych ścieżek poszukiwaczy, na Drodze Rzeczywistości Adidam nie istnieje żaden cel do osiągnięcia ani żaden inny świat do zdobycia. Zamiast tego uczeń zostaje przyciągnięty przez Boski Stan Istnienia Adi Da i wchodzi z oddaniem w responsywną komunię z Nim. W odróżnieniu od tradycyjnych metod duchowych, które zmierzają do „ostatecznego rezultatu”, ten proces rozpoczyna się już na samym początku praktyki w Obecności Adi Da i zawiera w sobie pełnię Urzeczywistnienia Rzeczywistości i Prawdy.
Prawdziwą Funkcją Awatara Adi Da nie jest nauczanie ani w jakiś cudowny sposób „wywoływanie” Urzeczywistnienia u Swoich uczniów ale po prostu Bycie – Takim, Jakim Jest jako Boski Stan Rzeczywistości – i tym samym udostępnianie innym kontaktu z bezpośrednim Objawieniem Samej Rzeczywistości. W odpowiedzi na to uczeń „staje w Pozycji Urzeczywistnienia” – uprzedniej wobec utożsamienia z ciało-umysłem – w rezultacie czego ciało-umysł staje się coraz bardziej zharmonizowany z tym Urzeczywistnieniem. Nie dzieje się to za sprawą jakiejkolwiek metody poszukiwania, lecz wyłącznie dzięki Boskiemu Błogosławieństwu i Duchowej Łasce Adi Da.
